Opleiding 

Ik ben in de periode van 2010 tot 2012 opgeleid aan NHB Deurne.

Ik raad u aan om een gebitsverzorger altijd naar zijn opleiding te vragen!!

Helaas is het beroep van gebitsverzorger, net zoals die van hoefsmid, een vrij beroep, wat betekent dat iedereen met een vijl in de hand zich gebitsverzorger mag noemen. Een echte opleiding tot gebitsverzorger paard bestaat niet meer in Nederland, met als gevolg dat er een grote verscheidenheid bestaat in de kwaliteit van het aanbod van gebitsverzorgers.

Dit maakt het voor u als paardeneigenaar extra belangrijk dat u oplet wat de kwaliteit van de gebitsverzorger die u bij uw paard haalt is!!

Er zijn diverse opleidingsmogelijkheden tot gebitsverzorger, zowel in binnen- als buitenland. In Nederland is er momenteel geen volwaardige opleiding. Die was er wel, in Deurne, het van oudsher bekende opleidingscentrum voor allerlei beroepen op paardengebied. Deze had als doel het opleiden van kundige gebitsverzorgers:

   "Het doel van de opleiding is het opleiden van zelfstandig beroepsbeoefenaren die in staat zijn om binnen de regels van de Nederlandse wetgeving en in samenwerking met dierenartsen op deskundige wijze gebitsverzorging bij paarden uit te voeren."     (Bron: NHB Deurne)

De opleiding duurt 2 jaar, met ruim aandacht voor de theorie en een gedegen opbouw in het op doen van praktische vaardigheid. Door de mix van theorie en praktijk en duur van de opleiding kan de kennis en kunde goed beklijven.

In het begin van de opleiding ligt de nadruk op de theorie en wordt er op schedels de basis gelegd van het vijlen, zowel handmatig als elektrisch. Als zowel de theorie als de basisvaardigheden voldoende ontwikkeld zijn, wordt de overstap gemaakt naar de behandeling van levende paarden. Naarmate de opleiding vordert werden de behandelingen steeds meer zelfstandig uitgevoerd. Om het praktische examen af te mogen leggen, was het behalen van het theoretische certificaat een vereiste.

Door het faillissement van NHB Deurne is deze opleiding niet meer beschikbaar. De opleiding heeft drie lichtingen voortgebracht.

Naast het vragen naar de opleiding is een goede graadmeter van de kwaliteit en professionaliteit van de gebitsverzorger het lidmaatschap van de Nederlandse Vereniging van gebitsverzorgers van Paarden (NVVGP).

De NVVGP is bezig om een certificering op te zetten waarmee de gebitsverzorger de mogelijkheid heeft om zich te onderscheiden en er een waarborg is van de kennis en kunde van de behandelaar. Het liefst zouden we vanuit de NVGGP het beroep van gebitsverzorger voor paarden een beschermd beroep maken. Maar dat is op dit moment helaas nog een brug te ver.

Gebitsverzorger of Paardentandarts?

Er bestaat op sociale media veel onduidelijkheid en discussie over het verschil tussen gebitsverzorger en paardentandarts. Hier zit geen verschil tussen; in Nederland mag je de titel tandarts pas voeren als je de universitair medische opleiding tot humaan tandarts hebt afgerond.  Ook een dierenarts is dus geen paardentandarts. Het beroep paardentandarts bestaat simpelweg niet en wordt alleen in de volksmond gebruikt. Binnen de opleiding tot dierenarts is gebitsverzorging en tandheelkunde bij paarden een onderdeel van de opleiding.